Bielawa, czarna. DOT118
Szczegóły trasy
Krótka charakterystyka
Szlak kompletny i doskonały. Jest jazda u podnóża gór, wjazd w górską dolinę i znakomity kawałek przez bród, wąwozem leśnym nad potokiem, w lesie bagiennym. Do tego już klasyczne odcinki po różnej maści drogach górskich oraz ścieżkach pieszych. Kamieni, korzeni, a także szczątków roślinnych (najgorsze) do oporu. Miejscami naprawdę stromo. Zaczyna się przy Jeziorze Bielawskim. Kierunek jazdy: przeciwnie do ruchu wskazówek zegara.
1. Bielawa – rozdroże pod Wielką Sową
Wpierw poruszamy się na granicy lasu z widokiem na Bielawę i Pieszyce. Za Kamionną wjeżdżamy w dolinę, a później w las wspomnianym interesującym wąwozem. Dalej jest zdecydowanie spokojniej. Przed nami jeszcze Polana Potoczkowa – tam zaczyna się pierwsza niewielka strefa kamieni.
2. Rozdroże – Wielka Sowa – Mała Sowa (Cesarska Droga) – Schronisko Sowa
Najkrócej mówiąc: walka na kamieniach. Posiadacze szerokich opon na niskim ciśnieniu będą usatysfakcjonowani.
3. Schronisko Sowa – Kozie Siodło – Przełęcz Jugowska
Na początku spokojna droga, dalej od Sowy trochę kamieniście, od Koziego Siodła. Po drodze na Niedźwiedziej Skale tablica upamiętniająca Hermanna Henkela z wierszem jego autorstwa:
W górach jestem znowu prawdziwym
człowiekiem; tam stajemy się braćmi
i wszystko co brzydkie i błahe opuszcza nas.
4. Mini pętla do Zygmuntówki
Bardzo stromo – dla upartych albo… bardzo głodnych wysiłku.
5. Przełęcz Jugowska – Polana Bielawska
Długa, gładka, szeroka, szutrowa droga wcięta w zbocza gór. Ładne widoki, umiarkowane nachylenie. Szczególnie efektowny jest przejazd przez stok narciarski nad Zygmuntówką.
6. Polana Bielawska – Słoneczna
Rewelacyjny, trudny odcinek po ścieżce dla pieszych, liczne kamienie i korzenie. Po drodze wieża widokowa na Kalenicy.
7. Słoneczna – Bielawa
Na początku bardzo stroma, wcięta w teren droga, potem – podniszczony asfalt do miasta.