Krótka charakterystyka

Świetna trasa biegnąca w części południowej po leśnych wzniesieniach porastających największą wulkaniczną pokrywę bazaltową w Polsce. W części północnej jest zdecydowanie niżej i bardziej płasko. Jedzie się po otwartych terenach rolnych z pięknymi widokami na Pogórze Zachodniosudeckie, ale pierwszych kilka kilometrów to asfalt. Poza okolicami Lubania trasa przebiega głównie drogami gruntowymi (polnymi i leśnymi). Jest trochę, raczej łagodnych, podjazdów i zjazdów, ale wysiłek się kumuluje. Na trasie jest mało miejsc zacienionych i brakuje wygodnych miejsc do odpoczynku dla rowerzystów.

Łomy i kamieniołomy
Doskonałej jakości surowiec budowlany był impulsem dla rozwoju przemysłu wydobywczego okolic Lubania. Bez przesady można powiedzieć, że bezpośrednio przyczynił się do powstania miasta. Bazaltowe złoża eksploatowano tam już w średniowieczu. Wraz z rozwojem techniki przybywało rozlicznych zakładów wydobywczych. Aż do dzisiejszego dnia – zakłady Eurovia produkują miliony ton kruszywa bazaltowego rocznie. Opisywana trasa pozwala przyjrzeć się różnym etapom przemysłu wydobywczego regionu. Od kamieniołomu – pomnika przyrody dosłownie w mieście, przez urokliwe jeziorka leśne, w które przekształciły się zalane łomiki. Droga prowadzi także obok gigantycznych, wyeksploatowanych już złóż kopalni Księginki 1. Można tam zajrzeć wprost z drogi. Większe eksploracje są też możliwe, ale należy sobie wcześniej załatwić możliwość wstępu do teren danego obiektu.

Lubański Wielki Las
Od zawsze rozwój przemysłu wydobywczego stał w konflikcie z ochroną pięknego, bukowego lasu, który porastał tu złoża. Czasem zachował się on już tylko w nazwie danego miejsca (Bukowa Góra). Na całe szczęście, jednak trochę pięknego starodrzewia pozostało. Najwięcej w okolicach Góry Liściastej (troszkę obok trasy). Niezależnie od dokonanej tu przebudowy drzewostanu, Lubański Las pozostaje pięknym i zwartym kompleksem leśnym, po którym jazda jest przyjemnością.