Łatwa, bardzo widokowa trasa, biegnąca głównie drogami mocno wciętymi w zbocza. Do tego jeden bardzo wymagający fragment ścieżką przez szczyt Popielaka. Opis zacznę od punktu dostępowego na przełęczy Woliborskiej i zgodnie z ruchem zegara.

1. Przełęcz Woliborska  – Polana Bielawska.

Długa, gładka, bardzo szeroka, szutrowa autostrada wcięta w zbocza gór. Ładne widoki, umiarkowane nachylenie.

2. Polana Bielawska – Przełęcz Jugowska.

Odcinek bardzo podobny w charakterze do poprzedniego choć droga jest ciut węższa a widoki jeszcze ładniejsze. Szczególnie efektowny jest przejazd przez stok narciarski nad Zygmuntówką.

3. Przełęcz Jugowska – Polana Bielawska (północny fragment pętli).

Bardzo ładny kawałek w większości schowany w lesie. Od czasu do czasu widoki. Może być mokro. Mijamy po drodze źródło Bielawicy. Przepiękny jest fragment w Rezerwacie „Bukowa Kalenica”.

4. Polana Bielawska – Przełęcz Woliborska.

Rozpoczyna go bardzo wymagający odcinek pieszą ścieżką po obu stronach Popielaka. Stromo i kamieniście. Dalej jest zdecydowanie spokojniej gdyż poruszamy się po kameralnych drogach i poza ewentualnym błotem jest spokojnie.