Dolina Baryczy i Wzgórza Trzebnickie
Wzgórza Trzebnickie zwane również Górami Kocimi wyróżniają się malowniczością, a gęsta sieć szlaków pieszych i rowerowych sprzyja aktywnemu wypoczynkowi na świeżym powietrzu.
Przed wybraniem się na wycieczkę na Wzgórza Trzebnickie bądź do Doliny Baryczy koniecznie odwiedź www.dolnoslaskakrainarowerowa.pl
Dolnośląska Kraina Rowerowa
Dolnośląska Kraina Rowerowa to stowarzyszenie i system tras rowerowych, który znajduje się w północnej części Dolnego Śląska i obejmuje 14 samorządów z terenu Doliny Baryczy, Wzgórz Trzebnickich oraz Doliny Środkowej Odry. Celem DKR jest współpraca na rzecz budowania marki obszaru jako destynacji rowerowej, w oparciu o walory przyrodniczo-krajobrazowe, ciekawą historię i kulturę, sieć tras rowerowych (dróg i szlaków), atrakcji turystycznych, oferty miejsc noclegowych i gastronomii, wypożyczalni, sklepów i serwisów rowerowych (Miejsc Przyjaznych Rowerzystom) oraz wykwalifikowanych przewodników rowerowych, doskonale znających region.
Wzgórza Trzebnickie są częścią blisko 200-kilometrowego Wału Trzebnickiego, w którego skład wchodzą także Wzniesienia Żarskie, Wzgórza Dałkowskie, Ostrzeszowskie i Twardogórskie.
Wzgórza Trzebnickie, czyli Góry Kocie
Wzgórza Trzebnickie znajdują się na północ od Wrocławia i mimo wielkiej różnorodności i mnogości zabytków, są rejonem Dolnego Śląska stosunkowo mało znanym. Głównie odwiedzają go mieszkańcy Wrocławia, korzystający z krótkich weekendowych wycieczek. Zachowało się tutaj wiele zabytków, nie brak też lasów obfitujących w grzyby i jagody. Wzgórza Trzebnickie są częścią blisko 200-kilometrowego Wału Trzebnickiego, w którego skład wchodzą także Wzniesienia Żarskie, Wzgórza Dałkowskie, Ostrzeszowskie i Twardogórskie. Najwyższym wzniesieniem Wału jest Kobyla Góra (284 m n.p.m.), a samych Wzgórz Trzebnickich Farna Góra (257 m n.p.m.), położona na zachód od Trzebnicy. Tereny te uzyskały swoje ukształtowanie podczas zlodowacenia środkowopolskiego i są pozostałością zwałów piasku pchanego przez czoło lodowca. Częste są tu głazy narzutowe (eratyki) przyniesione z dalekiej Skandynawii.
Dolina Baryczy, jedno z najpiękniejszych dorzeczy w Polsce, oferuje cudowne krajobrazy i możliwość obcowania z przyrodą bez zgiełku i tłumu turystów.
Dolina Baryczy
Dolinę Baryczy odwiedzają przede wszystkim osoby o zainteresowaniach przyrodniczych. Znane wszystkim ornitologom Stawy Milickie są ostoją wielu gatunków ptaków, a ich przeloty ściągają w te okolice setki obserwatorów. Dodatkowych wrażeń dostarczają spacery malowniczymi groblami, zwłaszcza o zachodzie lub wschodzie słońca.
Dolina Baryczy, jedno z najpiękniejszych dorzeczy w Polsce, oferuje cudowne krajobrazy i możliwość obcowania z przyrodą bez zgiełku i tłumu turystów. Nad rzeką Baryczą, wśród pól, łąk i lasów, od wieków budowano wielkie stawy rybne. Ta niezwykła mozaika środowisk stała się ostoją dla wielu gatunków roślin i zwierząt. Dolina Baryczy to największy w Polsce ornitologiczny rezerwat „Stawy Milickie” – prawdziwy ptasi raj i wymarzone miejsce do birdwatchingu. To wiekowe aleje dębowe, niedostępne olsy, kwieciste łąki i pełne życia wody, zachęcające do uprawiania turystyki przyjaznej przyrodzie.
Jedną z największych ciekawostek Baryczy, nawet na skalę europejską, jest zjawisko bifurkacji. Wody tej rzeki w początkowym jej biegu pomiędzy Ostrowem a Kotłowem nie mają określonego kierunku odpływu lub też odpływają jednocześnie w dwóch kierunkach – na zachód przez Odolanów i Milicz do Odry (Barycz Właściwa) oraz na wschód uchodząc do Ołoboku i Prosny (Barycz Leniwa).
Na Stawach Milickich spotkamy tak rzadkiego bielika, będącego pierwowzorem godła Polski czy innego imponującego ptasiego drapieżnika błotniaka stawowego.
Stawy Milickie
Największy w Europie kompleks sztucznych stawów rybnych „Stawy Milickie” przyciąga wielbicieli podglądania ptaków. I trudno im się dziwić. Na Stawach Milickich spotkamy tak rzadkiego bielika, będącego pierwowzorem godła Polski czy innego imponującego ptasiego drapieżnika błotniaka stawowego. Oprócz nich obserwować można kilka gatunki czapli, bociana czarnego, czajki, derkacze czy prześlicznie upierzone dudki.
Bogaty świat przyrody sąsiaduje tu z równie ciekawymi, co mało znanymi zabytkami kultury, jak unikatowe domy z rudy darniowej, szachulcowe kościoły i zabytkowe, choć ciągle działające jazy – ślady po dawnych mieszkańcach tych ziem.
